جهت کاشت سمعک هوشمند متخصصین بالینی مکرراً با بیمارانی مواجه می شوند که افت تن خالص زیادی دارند به طوری که مشخصاً شنوایی در محدوده ای از موقعیت ها مشکل ساز است، با این وجود به نظر می رسد بیمار برای استفاده از سمعک بی میل است. به عنوان مثال ( که مکرراً اتفاق افتاده) فرض کنید آقای x به وسیله خانم x به کلینیک شنوایی آورده شده، ناراحتی خانم x از این است که آقای x نمی تواند مکالمات را دنبال کند و هنگام تماشای تلویزیون ، صدای آن دیگران را آزار می دهد (همسایه هایشان نیز این صدا را دوست ندارند!) آقای x می گوید که او می تواند صحبت بیشتر افراد را اکثر اوقات بفهمد، به استثناء کسانی که واضح صحبت نمی کنند. او می تواند تلویزیون را خوب بفهمد و فقط به خاطر این که همسرش از او خواسته به این جا آمده است. اکنون کلنیسین باید چه کند (فرض کنید ادیوگرام هم به دست آمده است)؟
یک تلاش فوری برای نشان دادن این که چقدر سمعک برای هر کسی با هر میزان افت شنوایی که آن را دریافت کرده سودمند بوده، احتمالاً برای آقای x ارزشمند است، زیرا او نمی داند که مشکل دارد و بنابراین نیاز به حل این مشکل دارد. چنین تلاشی ممکن است باعث شود که آقای x متخصص بالینی را درست مثل شخص دیگری بداند که به او می گوید چه کاری انجام دهد. حتی اگر او به این دو شخصِ مصر تسلیم شود، بعداً فرصت های زیادی دارد تا ادعا کند که کنترل زندگی اش با یافتن سمعک مفید نبوده است.
آقای x برای این بی میلی اش دلایلی دارد و پیشرفت برنامه غیرممکن است مگر این که متخصص بالینی آن دلایل را پیدا کند. این دانش و آگاهی فقط از طریق آقای x به دست می آید. موانع می تواند از سه نوع اصلی باشد:
اجزای high frequency گفتار ضعیف تر از اجزای low frequencyهستند. بنابراین تقریبا در 90 درصد بزرگسالان کم شنوا و 75 درصد بچه های کم شنوا، شدت آسیب از Hz 500 تا Hz 4000 بدتر می شود بنابراین افراد کم شنوا اطلاعات high frequency را از دست می دهند. چون بلندی گفتار توسط اجزای low frequency تحقق می یابد و افراد کم شنوا وقتی نمی توانند گفتار را در بسیاری از شرایط محیطی درک کنند، ممکن است نتوانند افت در سیگنال گفتاری را تشخیص دهند. سایت دکتر ولدبیگی اطلاعت بیشتری در این باره دارد. توضیحاتی از قبیل اینکه گفتار به اندازه ی کافی بلند است اما به قدر کافی واضح نیست عادی خواهد بود.
برای غلبه بر این مشکل باید فرکانس های ضعیف تر گفتار و جایی که کم شنوایی وجود دارد بیشتر تقویت شود معمولاَ (high frequency) سمعک ها در فراهم ساختن مقادیر متفاوت بهره در فرکانس های مختلف بسیار خوب عمل می کنند. زمانی طولانی انتخاب سمعک شامل تجویز ابتدایی و تطبیق میزان بهره فراهم شده در هر فرکانس بود. این مسئله با انتخاب یک مدل مناسب سمعک و تغییر tone control بدست می آید.
همانطور که در بالا اشاره شد صداهای آهسته تنها با تقویت شدن قابل شنیدن می شوند، متاسفانه، این کار مناسبی نیست که همه ی صداها را به میزانی مشابه آنچه لازم است تا یک صوت آهسته قابل شنیدن شود، تقویت کنیم. در فردی با افت حسی-عصبی، سطح ناراحت شنیداری به میزان کمی تغییر می کند، در مقابل آستانه های شنوایی به میزان بیشتری افت پیدا می کند. در حقیقت، در افت ملایم و بعضی افت های متوسط با وجود اینکه آستانه های شنوایی بیشتر از dB 50 افزایش می یابد، افزایش خیلی کمی در LDL بوجود می آید، در نتیجه، محدوده پویایی در گوش با افت حسی-عصبی کمتر از این مقدار در یک فرد نرمال است.
سایت
https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9%d9%86/
کسانی که از دستگاه های BTE یا گیرنده در کانال (RIC) استفاده می کنند ممکن است هدفون بالای گوش را بهترین گزینه پیدا کنند.می توانید با فروش سمعک استارکی در سایت های معتبر یا همانطور که در بالا ذکر کردیم ، جریان بلوتوث خود را روشن کنید تا بتوانید هدفون ها را کاملاً خاموش کنید.
اندازه سمعک های BTE از مینی BTE با لوله فوق العاده نازک گرفته تا آنهایی که با گوش گیر کار می کنند برای کاهش شنوایی شدید تا عمیق است.
سمعک های RIC و گیرنده از طریق گوش (RITE) بلندگو را به جای بدنه اصلی سمعک در نوک گوش تعبیه کرده اند.
هنگام استفاده از هدفون با این دستگاه های شنوایی ، مدلی را کاملاً متناسب با میکروفون سمعک انتخاب کنید که در خارج از کانال گوش و پشت گوش قرار دارد. اگر کاملاً متناسب نباشد ، سمعک به جای صدای هدفون ، صدای خارجی را می گیرد. ممکن است مجبور شوید چند مدل را امتحان کنید تا تناسب مناسب را پیدا کنید. نکته اصلی این است که مطمئن شوید بلندگوهای هدفون به اندازه کافی از میکروفون های سمعک فاصله دارند تا از بروز مشکلات در بازخورد صوتی جلوگیری کنند.
هدفون هدایت استخوان
هدفون های هدایت استخوان در واقع روی گوش نیستند ، بلکه مستقیماً در جلو قرار دارند. افرادی که از سمعک های داخل گوش استفاده می کنند ، ممکن است به خصوص از این گزینه خوششان بیاید ، زیرا صدای ورودی را مسدود نمی کنند ، که یک ویژگی ایمنی خوب است.
لیلی کاتز توضیح می دهد: "در حالی که ممکن است هدفون های شناور و هدفون با سمعک تداخل داشته باشد ، اما هدفون های هدایت استخوان این مسئله را دور می زنند." با این حال ، اگر هدفون پشت گوش دارید ، ممکن است به دلیل داشتن هد ، احساس ناراحتی کنید
منبع
اول و مهمترین ، ما نمی توانیم به اندازه کافی استرس داشته باشیم که این کار ممکن است کمی کار روی پا را برای شما پیدا کند تا تناسب مناسب را پیدا کند. اگر هدفون را برای تحویل در خانه سفارش می دهید ، سیاست بازگشت را از نزدیک بخوانید. بهتر است ، اگر می توانید به یک فروشگاه بروید و چندین هدفون را امتحان کنید.
یکی از مفسران در مورد این پست توضیح داد: "این یک فرایند طولانی آزمون و خطا است و من قطعاً توصیه می کنم هر زمان که هدفون را در یک فروشگاه مشاهده کردید ، احساس خوبی نسبت به عملکرد آن با سمعک های خاص خود داشته باشید." در مورد فروش سمعک اتیکن و هدفون.
سمعک های داخل گوش (ITE)
یافتن هدفون های مناسب و مناسب هنگام استفاده از وسایلی که درون مجرای گوش قرار می گیرند بسیار مشکل سازتر از مدل های دیگر است.
سمعک های نامرئی در کانال (IIC) و سمعک های کاملاً داخل کانال (CIC) کوچکترین سمعک های موجود در بازار هستند. توانایی قرار گرفتن آنها در داخل مجرای گوش ، آنها را نسبت به سایر مدل ها با احتیاط بیشتر می کند. این دستگاه ها معمولاً برای کسانی که کم شنوایی خفیف یا متوسط دارند تجویز می شود.
سمعک های داخل کانال (ITC) در قسمت پایین کاسه گوش خارجی قرار می گیرند ، که باعث راحتی و راحتی استفاده می شود. از آنجا که آنها کمی از سمعک های IIC و CIC بزرگتر هستند ، عمر باتری آنها طولانی تر است و می توانند طیف وسیعی از افت شنوایی را برطرف کنند.
سمعک های کم مشخصات در داخل گوش قرار می گیرند ، اگرچه اندازه آنها از نیمی از طرح پوسته گرفته تا آنهایی که تقریباً تمام کاسه گوش را پر می کنند ، متغیر است. از آنجا که بزرگتر هستند و کار با آنها آسان تر است ، ممکن است برای کسانی که دارای مشکلات مهارت هستند مطلوب تر باشد.
از آنجا که تمام اجزای دستگاه های فوق کاملاً در داخل مجرای گوش قرار می گیرند ، معمولاً با هدفون های روی گوش یا از طریق گوش سازگار هستند. کسانی که از سمعک های IIC استفاده می کنند حتی ممکن است بتوانند از گوش محافظ استفاده کنند.
کاهش شنوایی حسی
کاهش شنوایی حسی عصبی به دلیل مشکل گوش داخلی یا عصبی است که سیگنال را از گوش داخلی به مراکز شنوایی در مغز می رساند. بازهم دلایل زیادی وجود دارد که شایع ترین آن کاهش شنوایی در سنین پیری (پیرچشمی) است که معمولاً هر دو گوش را به یک درجه تحت تأثیر قرار می دهد و می تواند با صداهای گوش (وزوز گوش) همراه باشد. سایر موارد شایع که گوش داخلی را تحت تأثیر قرار می دهد ، عفونت (به ویژه توسط ویروس ها) ، ضربه ، عوارض جانبی ناشی از برخی داروها و دلایل مادرزادی است. در حالی که برخی از مشکلات گوش داخلی قابل برگشت هستند ، اما به طور کلی کاهش شنوایی غیرقابل برگشت است (یعنی دائمی). به ندرت ، اما به طور جدی تر ، کاهش شنوایی ممکن است به دلیل رشد ، در غیر این صورت تومور ، در عصب شنوایی در مغز باشد.
مشکل اصلی در کاهش شنوایی حسی عصبی ، عدم توانایی شنیدن کافی در مکالمات است ، به ویژه هنگامی که صدای پس زمینه وجود دارد. بسیاری از مردم شکایت دارند که می توانند صدای مکالمه را بشنوند ، اما نمی توانند دقیقاً آنچه را که گفته می شود ، تشخیص دهند. این می تواند منجر به ناامیدی و احساس انزوای بسیار زیاد شود.
اگرچه در افراد مسن مکرر است ، اما معمولاً افراد در 30 سالگی یا حتی زودتر از قبل متوجه مشکلات تبعیض گفتاری می شوند ، خصوصاً اگر به طور منظم در معرض سر و صدای زیاد بوده اند ، به عنوان مثال با کلاب زدن.
در حالی که هیچ درمانی مطلق برای کاهش شنوایی حسی-عصبی وجود ندارد ، سمعک ها به تقویت یا افزایش صداهایی که به گوش داخلی منتقل می شوند کمک می کنند و بنابراین تا حدی بر کاهش شنوایی غلبه می کنند. فناوری سمعک در حال پیشرفت است و می تواند برای بسیاری از افراد بسیار خوب عمل کند.
چه موقع مشاوره بگیریم
در صورت کم شنوایی ناگهانی ، همیشه باید فوراً به پزشک مراجعه کنید ، زیرا گاهی اوقات درمان ناشنوایی ناگهانی باید در عرض 48 ساعت از شروع آن شروع شود.
اگر فقط در یک گوش شنوایی مشاهده کردید ، باید به پزشک مراجعه کنید ، وی احتمالاً شما را به یک متخصص گوش و حلق و بینی یا پزشک شنوایی سنجی ارجاع می دهد.
اگر شما (یا اطرافیان خود) به تدریج وخیم شنوایی خود را مشاهده کردید ، باید از پزشک خود مشاوره بگیرید که به شما توصیه می کند اقدامات مناسب را انجام دهید ، و در صورت لزوم می تواند آزمایش شنوایی و ارجاع تخصصی را ترتیب دهد.